Eind jaren '80 vinden Dirk Dils en Chris Calant elkaar en groeit uit muzikale verwantschap de gedreven garagerock van The Strikes. De band wint lokale rockconcours, maakt steeds meer furore en brengt gewaardeerde platen uit. Hoewel platenfirma's en pers positief zijn, blijft uiteindelijk de grote doorbraak uit en eindigt het verhaal midden jaren '90 wanneer The Strikes ermee ophouden.
En toen was het 2015 en besloot deze heerlijke band de gitaren weer vanonder het stof te halen en Sven Lens als bassist in te lijven en Erik Viskens weer te laten drummen om een rëunie-concert te spelen. De goesting was er, de interesse ook en ons podium stond zomaar klaar.
Het werd een avond vol heerlijke nineties-garage-rock, in een nostalgisch sfeertje. Maar ook een avond die aantoonde dat de muziek van The Strikes niet gedateerd klinkt. Strakke gitaren, de stem van Chris Calant en zelfs een stamineebaas op het podium (Kerouac lezend!) maakten er een topper van. Fijne rëunie en blij dat we daar ons podium voor vrijmaakten!
